കോകം (Kokum)

പശ്ചിമഘട്ടത്തിലെ തദ്ദേശവാസിയായ ഒരു വൃക്ഷമാണ് കോകം (ശാസ്ത്രീയനാമം: Garcinia indica). ഫലവർഗ്ഗങ്ങളിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ചുവന്ന നിറമുള്ള ഫലമാണു് കോകം.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] ഇത് കാട്ടമ്പി, പുനംപുളി, പെണംപുളി, മരപ്പുളി, പിനംപുളി, പിനാർപുളി എന്നെല്ലാം അറിയപ്പെടുന്നു. കുടംപുളിയുടെ ജനുസ്സിൽപെട്ട, മലബാർ മേഖലയിലെ മണ്ണും ചൂടുള്ള കാലാവസ്ഥയ്ക്കു വളരെ അനുയോജ്യമായ സുഗന്ധവൃക്ഷ വിളയാണിത്. ലോകത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ കോകം കൃഷിചെയ്യുന്നതു് കൊങ്കൺ മേഖലയിലാണു്. ഇതു് കേരളത്തിൽ വിരളമായി മാത്രമെ കാണപ്പെടുന്നുള്ളു. കാഴ്‌ചയ്ക്ക് കുടംപുളിയോട് നല്ല സാമ്യമുണ്ട്. 10 മീറ്റർ വരെ ഉയരം വയ്ക്കുന്ന ഒരു ചെറു വൃക്ഷമാണിത്. 700 മീറ്റർ വരെ ഉയരമുള്ള നിത്യഹരിതവനങ്ങളിൽ കാണുന്നു.
പുനംപുളിയുടെ കായുടെ പുറംതോട് ഉണങ്ങിയാൽ കുടംപുളി തന്നെയെന്നേ തോന്നൂ. പല ഭാഷയിലും ഇതിനു കോകം എന്നു പറയുന്നു. ഇതൊരു സുഗന്ധദ്രവ്യമായി ഉപയോഗിച്ചുവരുന്നു. കുടമ്പുളിക്കും വാളൻപുളിക്കും പകരം ഇത് ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. കോകം വെള്ളത്തിൽ കുറച്ച് നേരം ഇട്ടുവച്ചാൽ വെള്ളത്തിന്റെ നിറം റോസ് ആയി മാറും. ചവർപ്പുരസമുള്ള ഇതു മധുരമിട്ടോ അല്ലാതെയോ കുടിക്കാം, നല്ലൊരു ദഹനരസമാണിത്. വേനലിൽ ദേഹത്തിന്റെ താപനില കുറയ്ക്കാനും ഇത് നല്ലതാണ്.
പുനംപുളിയുടെ കുരവിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന എണ്ണ സാധാരണ ഊഷ്മാവിൽ ഖരമായിരിക്കും. ഔഷധങ്ങൾ, മധുരപലഹാരങ്ങൾ, സൗന്ദര്യവർദ്ധകവസ്തുക്കൾ എന്നിവ ഉണ്ടാക്കാൻ ഇത് ഉപയോഗിച്ചു വരുന്നു.
നല്ലൊരു തണൽ വൃക്ഷമായ പുനംപുളി അലങ്കാരവൃക്ഷമായി നട്ടുവളർത്തുന്നു.
പുളിച്ചു തികട്ടൽ, അസിഡിറ്റി, ദഹനക്കുറവ് മുതലായവയെ ശമിപ്പിക്കുന്നതിനും കോകത്തിന് നല്ല കഴിവുണ്ട്. രക്ത ശുദ്ധീകരണത്തിനും ഹൃദയം ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നതിനും കൊളസ്ട്രോൾ, ഡയബറ്റിസ് എന്നിവ നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനും കോകം ഉപകാരപ്പെടും കോകം സംസ്കരിച്ചെടുക്കുന്ന സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങളും ഔഷധങ്ങളും കൊങ്കൺ മേഖലയിൽ സുലഭമായി കിട്ടാറുണ്ടു്. ശരീരത്തിന്റെ വണ്ണവും ഭാരവും കുറയ്ക്കാനുള്ള മരുന്നുകൾ ഇതുപയോഗിച്ച് ഉണ്ടാക്കുന്നു. പുനംപുളിയിൽ ധാരാളം ആന്റിഓക്സിഡന്റുകൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഇലയും കായയുമാണ് ഔഷധമായി ഉപയോഗിക്കുന്നത്.
മൂത്തു പഴുത്ത കോകമ്പഴങ്ങളുടെ തൊലി പഴച്ചാറിൽ പല തവണ മുക്കി വെയിലത്തു വെച്ചുണക്കിയെടുത്തു് സുഗന്ധദ്രവ്യമുണ്ടാന്നു. കറികൾക്ക് രുചിയേകുവാനാണു് ഇത് പ്രധാനമായും ഉപയോഗിക്കുന്നു.
കോകം തൊലി ഉപ്പുലായനിയിൽ സംസ്ക്കരിച്ചെടുത്താണ് ഇതുണ്ടാക്കുന്നതു്.
കോകമ്പഴത്തിൽ നിന്നെടുക്കുന്ന പുളിയുള്ള, ചുവപ്പുനിറമുള്ളചാറാണിതു്. ശരീരത്തിന്റെ ചൂട് കുറയ്ക്കുന്നതിന് ഒരു ഉഷ്ണശമനിയായി ഇതുപയോഗിക്കുന്നു. വണ്ണം കുറയ്ക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന പാരാ ഹൈഡ്രോക്സി സിട്രിക്കാസിഡ് ഇതിലടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
കോകത്തിന്റെ വിത്തിലുള്ള പരിപ്പിൽ നിന്നു വേർതിരിച്ചെടുക്കുന്ന വ്യാവസായിക പ്രാധാന്യമുള്ള കൊഴുപ്പാണിതു്. പാചകത്തിനും ഔഷധനിർമ്മാണത്തിനും സൌന്ദര്യവർധകക്കൂട്ടുകളിലും ഇതുപയോഗിക്കുന്നു. കാല് വിണ്ട് കീറുന്നതിനും വയറിളക്കത്തിനും കോകംവെണ്ണ നല്ല മരുന്നാണു്. വിത്തുകൾ ചതച്ചു പൊടിച്ചതിനു ശേഷം വെള്ളത്തിലിട്ടു തിളപ്പിച്ച് കോകംവെണ്ണ വേർതിരിച്ചെടുക്കുന്നു.
ക്രിസ്തുമസ് മരം പോലെ കുത്തനെയുള്ള ഇല വ്യൂഹമുള്ള ഒര അലങ്കാര വൃക്ഷമാണ് കോകം. ഇലകൾ ചെറുതും വട്ടത്തിലുള്ളതുമാണ്. ഇളം തണ്ടുകളിൽ ചുവന്ന നിറം കാണാം. കോകം ഒരു ബഹുലിംഗസസ്യമായ കോകം ദ്വിലിംഗ പുഷ്പങ്ങളുള്ള വൃക്ഷങ്ങളായും വിരളമായും കാണപ്പെടുന്നു. വായുവിലൂടെയാണ് പരാഗണം നടക്കുന്നതു്. കോകംതൈകൾ പൂക്കുന്നതിന് അഞ്ചിധികം വർഷങ്ങളെടുക്കും. പഴുക്കാത്ത കായ്കൾക്ക് പച്ചനിറവും വിളഞ്ഞു പഴുത്തകായ്കൾക്ക് കടുംചുവപ്പു നിറമോ ഇരുണ്ട ചുവപ്പു നിറമോ ആയിരിക്കും. മാർച്ച് മാസം മുതൽ പഴങ്ങൾ വിളവെടുക്കാറാകും. പഴങ്ങൾ പെട്ടെന്ന് കേടാകുന്നതിനാൽ സംസ്ക്കരണം വേഗത്തിൽ നടത്തണം. ധാരാളം സൂര്യപ്രകാശം ആവശ്യമായ മരമായതിനാൽ ഇടവിളയായി കൃഷി ചെയ്യുവാൻ പറ്റിയതല്ല. കോകം, മാവും കശുമാവും കൃഷി ചെയ്യുന്ന കൊങ്കൺ മേഖലയിൽ കൂട്ടു കൃഷിയായി വളർത്താറുണ്ടു്
മഹാരാഷ്ട്രയിലെ വെംഗുർല എന്ന സ്ഥലത്തുള്ള പ്രാദേശിക ഫലവർഗ്ഗ ഗവേഷണ കേന്ദ്രത്തിൽ കോകത്തിന്റെ ഗവേഷണം നടക്കുന്നുണ്ടു്. കൊങ്കൺ അമൃത എന്ന പേരിൽ, ഒരു മരത്തിൽ നിന്ന് 140 കിലോഗ്രാം വിളവ് ലഭിക്കുന്ന ഒരിനം അവർ നിർധാരണ രീതിയിലൂടെ തെരഞ്ഞെടുത്തിട്ടുണ്ട്.

Courtesy : Wikipedia
Weblink: https://en.wikipedia.org/wiki/Garcinia_indica

ചെറുമുൾച്ചെടി (Bush plum)

ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രത്തിനു ചുറ്റുമുള്ള മധ്യരേഖാപ്രദേശങ്ങളിൽ കണ്ടുവരുന്ന ഒരു ചെറിയ മുൾച്ചെടിയാണ് ചെറുമുൾച്ചെടി. (ശാസ്ത്രീയനാമം: Carissa spinarum). നന്നായി പഴുത്തുകഴിഞ്ഞാൽ മാത്രം ഇതിന്റെ കായ്കൾ തിന്നാൻ കൊള്ളാം. മരത്തിന്റെ വെളുത്ത കറ വിഷമാണ്. പല പക്ഷികൾക്കും നിശാശലഭങ്ങൾക്കും ശലഭങ്ങൾക്കും ഇതിന്റെ ഇല ഭക്ഷണമാണ്. കെനിയയിലെ മസായി ആൾക്കാർ സന്ധിവേദനയ്ക്കെതിരെ ഈ ചെടി ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. നന്നായി വരൾച്ചയെ നേരിടാനുള്ള കഴിവുണ്ട്. നല്ല മുള്ളുകളുള്ളതിനാൽ ഗ്രാമാതിർത്തികളിൽ വേലി കെട്ടാൻ ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്.

Courtesy : Wikipedia
Web Link : https://en.wikipedia.org/wiki/Carissa_spinarum

ഞാഴൽ (Beauty berry)

ഒരു ഔഷധ സസ്യയിനമാണ് ഞാഴൽ (ശാസ്ത്രീയനാമം: Callicarpa macrophylla). ചെറുമരമായ ഞാഴൽ 6 മീറ്റർ വരെ ഉയരം വയ്ക്കുന്നു. റോസ് നിറത്തിലുള്ള പൂക്കൾ ഉണ്ടാകുന്നു. പരിപ്പോടു കൂടിയ മാംസളമായ ചെറിയ ഫലമാണുള്ളത്. പൊള്ളൽ, ആർത്രൈറ്റിസ്, മുഖത്തെ കറുത്ത പാടുകൾ, അൾസർ എന്നിവയുടെ ചികിത്സയ്ക്കായി പൂക്കളും ഫലവും ഉപയോഗിക്കുന്നു.

Courtesy : Wikipedia
Web link : https://en.wikipedia.org/wiki/Callicarpa_macrophylla

തവിട്ടുമരം (Ceylon hill Gooseberry)

കൊരട്ട, ചെറുകൊട്ടിലാമ്പഴം, എന്നെല്ലാം അറിയപ്പെടുന്ന തവിട്ടുമരം 5 മീറ്ററോളം ഉയരം വയ്ക്കുന്ന ചെറിയ ഒരു മരമാണ്. (ശാസ്ത്രീയനാമം: Rhodomyrtus tomentosa). തെക്ക്-തെക്ക് കിഴക്കേഷ്യ വംശജനാണ്. തീയിനെ തടയുന്ന ഒരു സസ്യമാണിത്. ഈ ആവശ്യത്തിനായി ഹിമാലയത്തിൽ നട്ടു വളർത്താറുണ്ട്. ചില രാജ്യങ്ങളിൽ അധിനിവേശസസ്യമായി കരുതപ്പെടുന്നു. തിന്നാൻ കൊള്ളുന്ന പഴങ്ങൾ കുട്ടികൾക്ക് വളരെ പ്രിയമുള്ളതാണ്. പഴത്തിൽ നിന്നും ജാമും ജെല്ലിയും ഉണ്ടാക്കാം. മലേഷ്യയിൽ ഔഷധമായി ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. നല്ലൊരു അലങ്കാരസസ്യമായ ഈ ചെടിയെ പലയിടത്തും ഉദ്യാനങ്ങളിൽ പരിപാലിച്ചുവരുന്നു.

Courtesy : Wikipedia
Web Link : https://en.wikipedia.org/wiki/Rhodomyrtus_tomentosa

തൊണ്ടി (Sterculia urens)

സ്റ്റെർക്കുലിയേസീ (Sterculiaceae) കുടുംബത്തിൽപ്പെടുന്ന ഔഷധസസ്യമാണ് തൊണ്ടി. (ശാസ്ത്രീയനാമം: സ്റ്റെർക്കുലിയ യൂറൻസ്, Sterculia urens). ഇന്ത്യയിൽ എല്ലായിടങ്ങളിലും കണ്ടുവരുന്നു. ഗുജറാത്ത്, മഹാരാഷ്ട്ര, രാജസ്ഥാൻ എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളിലും കൊങ്കൺ പ്രദേശത്തും ഈ സസ്യം വന്യമായി വളരുന്നു. മഴ കുറവായ സ്ഥലങ്ങളിലെ ഉയരം കുറഞ്ഞ വനപ്രദേശങ്ങളിലാണ് ഇത് സമൃദ്ധമായി വളരുന്നത്.

സാമാന്യം വലിപ്പത്തിൽ വളരുന്ന തൊണ്ടിമരത്തിന്റെ ഇളം ശാഖകൾ ലോമിലമാണ്. മരത്തിന്റെ പുറംതൊലി ചില കാലങ്ങളിൽ പാളികളായി ഉരിഞ്ഞുപോകാറുണ്ട്. ശാഖാഗ്രങ്ങളിൽ കൂട്ടമായി കാണപ്പെടുന്ന ഇലകൾ ഏകാന്തരന്യാസത്തിലാണ് ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇലകൾക്ക് 30 സെന്റിമീറ്ററോളം നീളവും ഏകദേശം അതിന്റെ പകുതി വീതിയും ഉണ്ടായിരിക്കും. ഇലകളുടെ ഉപരിഭാഗം മിനുസമുള്ളതും ലോമരഹിതവുമാണ്. വെളുത്ത സിൽക്കുപോലെയുള്ള ലോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞതാണ് അടിഭാഗം. അനുപർണങ്ങളുമുണ്ട്. ഇലകൾ കർണിതമായിരിക്കും. ഡിസംബറിലാണ് തൊണ്ടി പുഷ്പിക്കുന്നത്. അനേകം പുഷ്പങ്ങളുള്ള പാനിക്കിൾ പുഷ്പമഞ്ജരിയായിട്ടാണ് പുഷ്പങ്ങളുണ്ടാകുന്നത്. ഏകലിംഗിയും സമമിതവും 6-9 സെ.മീ. വ്യാസവുമുള്ള പുഷ്പങ്ങൾക്ക് പച്ച കലർന്ന മഞ്ഞനിറമാണ്. ലോമിലമായ അഞ്ച് ബാഹ്യദളങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും പുഷ്പങ്ങൾക്ക് ദളങ്ങളില്ല. കേസരങ്ങൾ ഒരു കറ്റപോലെ കാണപ്പെടുന്നു. അണ്ഡാശയം ഊർധ്വവർത്തിയാണ്. ദൃഢലോമാവൃതമായ ഫോളിക്കിളാണ് കായ്. ഒരു കുലയിൽ 4-6 കായ്കളുണ്ടായിരിക്കും. കായയ്ക്ക് നല്ല കട്ടിയുള്ള തൊണ്ട് ഉള്ളതിനാലാണ്

ഇതിന് തൊണ്ടി എന്ന പേര് ലഭിച്ചത്. അഞ്ച് സെന്റിമീറ്ററോളം നീളമുള്ള കായയ്ക്കുള്ളിൽ 3-6 വിത്തുകളുണ്ടായിരിക്കും. ഉണങ്ങിയ വിത്തുകൾക്ക് കറുപ്പുനിറമാണ്. ഏപ്രിൽ മാസത്തോടെ കായ്കൾ വിളയുന്നു. കടും ചുവപ്പുനിറമുള്ള തൊണ്ടിപ്പഴം ഭക്ഷ്യയോഗ്യമാണ്.

തൊണ്ടിയുടെ തടിക്ക് കാതലും വെള്ളയുമുണ്ട്. കാതലിന് ഈടും ഉറപ്പും കുറവാണ്. കളിപ്പാട്ടങ്ങളും പാക്കിങ് പെട്ടികളും മറ്റും നിർമ്മിക്കാനാണ് പൊതുവേ ഇതിന്റെ തടി ഉപയോഗിക്കുന്നത്. മരത്തൊലിയിൽനിന്ന് ഒരിനം നാരും 'കതിരഗം' എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരിനം പശയും ലഭിക്കുന്നു. ഈ പശ തൊണ്ടവേദനയ്ക്ക് ഉത്തമ ഔഷധമാണ്. തൊണ്ടിയുടെ ഇളം തണ്ടും ഇലകളും കന്നുകാലികൾക്കുണ്ടാകുന്ന പലതരം ശ്വാസകോശരോഗങ്ങൾക്ക് ഔഷധമായി ഉപയോഗിച്ചുവരുന്നു

Courtesy : Wikipedia
Web Link : https://en.wikipedia.org/wiki/Sterculia_urens

തല്ലിമരം (Indian Almond)

മധ്യരേഖാപ്രദേശങ്ങളിൽ വ്യാപകമായി കണ്ടുവരുന്ന മരമാണ് ഇന്ത്യൻ ആൽമണ്ട് എന്നറിയപ്പെടുന്ന തല്ലിമരം (ശാസ്ത്രീയനാമം: Terminalia catappa). ഒരു ഉദ്യാന, തണൽ, ഔഷധ, വൃക്ഷമാണിത്. മലയാളത്തിൽ അടമരം, ഇന്ത്യൻ ബദാം, ഓടൽ , കടപ്പ, തല്ലിത്തേങ്ങ എന്നെല്ലാം അറിയപ്പെടുന്നു. കേരളത്തിൽ പൊതുവേ ഇതിനെ ബദാം മരം എന്നാണു വിളിക്കുന്നത്, ഇതാണ് ബദാം എന്നൊരു തെറ്റിദ്ധാരണ പോലുമുണ്ട്. ആന്തമാൻ, മലേഷ്യൻ സ്വദേശിയാണ് ഈ വൃക്ഷം.
15-25 മീറ്റർ ഉയരവും 1-1.5 മീറ്റർ വ്യാസവും വയ്ക്കുന്ന ഒരു വലിയ മരമാണ് തല്ലി. പൊഴിക്കുന്ന സമയമാവുമ്പോഴേക്കും ഇലകളുടെ നിറം പച്ചയിൽ നിന്നും ചുവപ്പ്, ചെമ്പ്, സ്വർണ്ണനിറമായി മാറുന്നത് വളരെ ഭംഗിയാണ്. ഇങ്ങനെ നിറം മാറുന്നത് violaxanthin, lutein zeaxanthin എന്നീ രാസപദാറ്ത്ഥങ്ങളുടെ സാന്നിധ്യം മൂലമാണ്. നടുവിൽ നിന്നും സാധാരണ ഒരു തണ്ട് മുകളിലേക്കു 1-2 മീറ്റർ വളരുകയും അവിടെ നിന്നും നിലകൾപോലെ ഭൂമിയ്ക്ക് സമാന്തരമായി നിറയെ ശിഖരങ്ങൾ ഉണ്ടാവുകയുമാണു ചെയ്യുക, ഇതും ഈ മരത്തിന്റെ സവിശേഷതയാണ്. ടെർമിനാലിയ ജനുസ്സിലെ മറ്റു പല അംഗങ്ങളെയുംപോലെ ശിഖരത്തിന്റെ അറ്റത്താണ് തല്ലിമരത്തിനും ഇലയുണ്ടാവുക. വർഷത്തിൽ രണ്ടു തവണ ഇല പൊഴിക്കാറുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് 2 വരണ്ട കാലാവസ്ഥയെ തരണം ചെയ്യാനാവുന്നു. 3-4 വയസ്സാവുമ്പോഴേ ആദ്യമായി ഇല പൊഴിക്കാറുള്ളൂ. വെളുത്തപൂക്കൾ നീണ്ട പൂക്കുലയായി കാണപ്പെടുന്നു. ആൺപൂക്കളും പെൺപൂക്കളും ഒരേ മരത്തിൽത്തന്നെ ഉണ്ടാവുന്നു. ഉണ്ടാവുമ്പോൾ പച്ച നിറത്തിലുള്ള, 2 ഇഞ്ചോളം വലിപ്പമുള്ള പരന്ന കായകൾ മൂക്കുമ്പോഴേക്കും ചുവപ്പും പർപ്പിളുമായി മാറുന്നു. മധ്യരേഖാസ്ഥലങ്ങളിലെ മറ്റു വൃക്ഷങ്ങളെപ്പോലെ വലിപ്പം നിയന്ത്രിച്ച് ഏറെനാൾ വളർത്താൻ ചട്ടികളിലാക്കി തല്ലിമരത്തിനെയും വളർത്താൻ കഴിയും.
ജലത്തിലൂടെയാണ് പൊതുവേ വിത്തുവിതരണം നടക്കുന്നത്. പുറത്തെ തൊലിക്കുള്ളിൽ കട്ടിയുള്ള നാരടങ്ങിയ ഒരു മറ്റൊരു ആവരണം കൂടിയുണ്ട് കായകൾക്ക്. ഇത് വിത്തിനെ വെള്ളത്തിൽ പൊങ്ങിക്കിടക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. വവ്വാലുകൾ ഈ പഴം കടിച്ച് ചവച്ച് നീരെടുത്ത് തുപ്പുന്നതുവഴിയും വിത്തുവിതരണം നടക്കുന്നു. ക്രാക്കത്തൂവ ദ്വീപിൽ ഞണ്ട് വഴി വിത്തുവിതരണം നടക്കുന്നതായി കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഒരു കിലോഗ്രാമിൽ ഏതാണ്ട് 24 കായകൾ ഉണ്ടാവും, കുരുക്കളാണെങ്കിൽ ഏതാണ്ട് 160 എണ്ണവും
വിത്ത് ഭക്ഷ്യയോഗ്യമാണ്. വിത്തിൽ പൊട്ടാസ്യം, കാൽസ്യം, മഗ്നീഷ്യം,സോഡിയം എന്നിവ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. കായ പൊട്ടിച്ചെടുക്കാൻ വിഷമമാണ്. ഉള്ളിലുള്ള ചെറിയ വിത്തിന് ബദാമിന്റെ രുചിയാണ്. വിത്ത് ആട്ടിയെടുക്കുന്ന എണ്ണ പാചക എണ്ണയായി തെക്കെ അമേരിക്കയിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. വിത്തിൽ 51.2 % എണ്ണയുണ്ട്. എണ്ണയിൽ അടങ്ങ്നിയിരിക്കുന്നത് 54% olein -ഉം pamitin - ഉം പിന്നെ 46 % stearin -ഉം ആണ്. മറ്റു നല്ല തടികൾ കിട്ടത്ത ഇടങ്ങളിൽ ഇതിന്റെ തടി വണ്ടികളും ചക്രങ്ങളും തൂണുകളും ഉണ്ടാക്കാൻ ഉപയോഗിച്ചു വരുന്നു. തടിയിൽ നിന്നും ഇലയിൽ നിന്നും കായിൽ നിന്നും punicalin, punicalagin, tercatein എന്നീ ടാനിനുകൾ ലഭിക്കുന്നു.

ശുദ്ധജല അക്വേറിയത്തിൽ ഇവയുടെ ഉണങ്ങിയ ഇല അക്വേറിയത്തിലെ വെള്ളത്തിന്റെ പി ഏച്ച് നിയന്ദ്രിക്കാൻ ഉപയോഗിച്ച് വരുന്നു. ഇവ മീനുകളിൽ കാണുന്ന പുപ്പൽ, വൈറസ്സുകൾ, ബാക്റ്റീരിയാ രോഗത്തിനും പ്രോട്ടോസോവൻ, പരോപജീവികൾ എനിവയ്ക്ക് എതിരെയും ഉപയോഗിക്കുന്നു.
ഇലകളും തടിയും കായും എല്ലാം പലനാട്ടിലും പലവിധ ഔഷധങ്ങളായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. വയറിളക്കം, വാതം, ചുമ, കുഷ്ടം, തലവേദന, വിര, കണ്ണുരോഗം, മുറിവുകൾ ഇങ്ങനെ നാട്ടുവൈദ്യത്തിൽ തല്ലി ധാരാളമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.
പലതരം കടിക്കുന്നതും കുത്തുന്നതുമായ ഉറുമ്പുകൾ തല്ലിമരത്തിന്റെ തുളയുള്ള ചില്ലകളിൽ ജീവിക്കുന്നു. ഇങ്ങനെ ജീവിക്കാൻ അവസരം കിട്ടുന്നതിനു പ്രത്യുപകാരമായി മറ്റു പ്രാണികൾ ഈ മരത്തിനെ ആക്രമിക്കാതെ ഈ ഉറുമ്പുകൾ തടയുന്നു. (ഇങ്ങനെയുള്ള പാരസ്പര്യത്തിന് myrmecophily എന്നാണു പറയുന്നത്.) മണ്ണൊലിപ്പിനെ തടയാൻ വളരെ ഫലപ്രദമായ തല്ലിമരം അക്കാരണം കൊണ്ട് തീരപ്രദേശങ്ങളിൽ നട്ടുവളർത്താറുണ്ട്. അമേരിക്കയടക്കം പല രാജ്യങ്ങളിലും ഈ മരത്തിനെ ഒരു അധിനിവേശ സ്പീഷിസായാണ് കണക്കാക്കുന്നത്. എങ്കിലും ആഴത്തിലിറങ്ങുന്നതും ധാരാളമായി വേരുള്ളതുമായ തല്ലിമരം തീരസംരക്ഷണത്തിനും തൽഫലമായി കടൽനിരപ്പ് ഉയരുന്നതിനുമെതിരെ ഒരു അനുഗ്രഹമായി കരുതിവരുന്നു. കാറ്റിനേയും ഉപ്പുവെള്ളത്തിനെയും അതിജീവിക്കാനുള്ള കഴിവുമുണ്ട്. വളരുവാൻ കാര്യമായ പരിചരണവും ആവശ്യമില്ല. ബ്രസീലിൽ ഇതിനെ ഒരു ജൈവഡീസൽ ഉണ്ടാക്കാനുതകുന്ന സസ്യമായി പരിഗണിച്ചു വരുന്നു. പട്ടുനൂൽപുഴുവിനും മറ്റു മൃഗങ്ങൾക്കും ഭക്ഷണമായി ഇതിന്റെ ഇലകൾ ഉപയോഗിക്കാം. കോഗൺ ഗ്രാസ്സ് എന്ന കളയെ ഒഴിവാക്കാൻ അവിടെ തല്ലി നട്ടാൽ മതി.

Courtesy : Wikipedia
Web Link : https://en.wikipedia.org/wiki/Terminalia_catappa

പനച്ചി (Malabar ebony)

ഇന്ത്യ, ശ്രീലങ്ക, മ്യാന്മാർ എന്നിവിടങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന നിത്യ ഹരിത മരമാണ് പനച്ചി. (ശാസ്ത്രീയനാമം: Diospyros malabarica). സാവധാനം വളരുന്ന നല്ല ആയുസ്സുള്ള വൃക്ഷമാണിത്. Malabar ebony എന്നറിയപ്പെടുന്നു. പനഞ്ഞി, പനച്ച എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. ജനുവരി- മാർച്ചാണ് പൂക്കാലം. മണമുള്ള പൂക്കളാണ്. തടിയ്ക്ക് മങ്ങിയ ചാര നിറമാണ്. വീടുണ്ടാക്കാനും വഞ്ചിയുണ്ടാക്കാനും ഉപയോഗിക്കാനാവും. കായിൽ നിന്നു് ഒരു തരം പശ കിട്ടും. അത് പുസ്തകം ബൈന്റ് ചെയ്യുന്നതിനും അമിട്ടുണ്ടാക്കാനും ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. ചെ‍‌ണ്ട ഒട്ടിക്കാനും വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.10-14 മീറ്റർ ഉയരത്തിൽ വളരും. നിറയെ ഇലകളും ചുവന്ന കായകളും ഉണ്ടാവും. അണ്ണാനും പക്ഷികളും വിത്തുവിതരണം നടത്തുന്നു. കായ ഭക്ഷ്യയോഗ്യമാണ്. ഇതിൽ പലതരം വിറ്റമിനുകളും പഞ്ചസാരകളും അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ധാരാളം ഔഷധഗുണമുള്ള ഒരു വൃക്ഷമാണ് പനച്ചി. തടി, ഇല, പൂവ്, കായ എന്നിവ ഔഷധമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. തുണിക്ക് കറുത്ത ചായമടിക്കാൻ പാകമാവാത്ത ഇലകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു.

Courtesy : Wikipedia
Web link : https://en.wikipedia.org/wiki/Diospyros_malabarica